Son yılların en ilgiyle takip edilen genç rap müzisyenlerinden Anıl Piyancı, yeni albümü “Paradigma”nın çıkış hazırlıklarına devam ederken yeni single’lar yayınlamayı da ihmal etmiyor. 2 Şubat’ta çıkardığı ‘İstemem İtiraz’ ile rock sound’unu rap beat’leriyle birleştiren Piyancı, gelmekte olan albümünden bazı ipuçları verdi, günümüz rap müziğinin popülerleşmesi hakkındaki düşüncelerini de dile getirdi. Devamı için sizi de röportaja alalım!
Batıkan BAKSI / [email protected]
Yayınlamaya hazırladığın “Paradigma” albümünden birkaç şarkı duymuştuk daha önce. Şimdi de ‘İstemem İtiraz’ ile sevenlerini heyecanlandırdın. Bir de sound olarak da çok farklı geldi bana. Sanki gerçekten de bir paradigma kayması yaşanmış müziğinde. Yeni şarkını nasıl anlatırsın?
2000’ler klasikleşmiş hip-hop sound’u ile kendi stilimi birleştirdiğim bir şarkı diyebilirim. Çok sevdiğim bir prodüktör olan Ufuk Kevser ile çalıştığımız bir projeydi. Şarkının altyapısını Tesla aracının kemer sesi ile yaptı ve arabada çalınacaklar listesine gidecek şekilde eğlenceli bir şarkı ortaya çıkmış oldu. Tüm ekip olarak mutluyuz.
Bir aralar rock müzik için “başka türlerle kaynaşamaz, yoksa özü kaybolur” deniyordu. Bugün aynı konu rap için de konuşuluyor. Senin buna bakış açın ne? Malzemeler kaliteli olduktan sonra ortaya çıkan karışımlar da iyi olur mu?
Bence tüm müzik türleri aslında birbirinin karışımı. Özellikle günümüzde, tarzlar birbirlerinden çok daha esinleniyor. Ortaya çıkan şarkılarda tam olarak şu tarz demek çok zorlaştı. Artık vokal ile ayırabiliyoruz bu durumu. Altyapılarda her müzik türünden bir parça oluyor. Günümüzde müzik bu şekilde ilerliyor.
“Canlı bir grup ile sahneye çıkmak istiyorum, onların sahnede çalabileceği şarkılar seçtim…”
“Paradigma” albümünden gelecek şarkılara baktığımızda az önce de söylediğim gibi sound bakımından çok zengin bir çalışmayla karşılaşacağız gibi hissediyorum. Dinleyicilerin “Paradigma”yı açtıklarında nelerle karşılaşacak, biraz ipucu vermek ister misin?
Bol melodik nakarat, sert gitar sound’ları, hem eski hem yeni stil flow’lar barındıran bir albüm oldu. Baştan sona dinlendiğinde birçok duygu ile karşılaşacakları şarkılar bekliyor dinleyicileri “Paradigma”da. Albümde 10 şarkı olacak. Şarkıları sound ve altyapılara göre belirledim. Çünkü canlı bir grup ile sahneye çıkmak istiyorum. Onların sahnede çalabileceği şarkıları seçtim. Şimdilik söyleyebileceklerim bunlar. 😊
Rap müziğe çok genç yaşta başladın ve piyasada ismini duyduğumuz zamanlarda rap müzik de popülerleşmişti. Sen underground çizgiden sapmayıp popülerleşmiş tarzda bir müzik yapmamana rağmen nasıl bu kadar tutuldun sence? Sonuçta günümüz rap dinleyicileri çok keskin çizgilerle ayrışıyor birbirinden.
Bir sanatçının tutup tutmaması kaliteli iş yapmasının yanı sıra birazcık da şans işi. İnandığım güvendiğim şeyi yaptım ve başardım. Bu kültürde her sanatçının kendine özgü bir çizgisinin olmasıdır önemli olan.
“Her rap sanatçısı kendi şehrinin temsilcisidir…”
İstanbul dışından çıkan isimler İstanbul’un müzik ortamında kendini sevdirene kadar biraz çaba gösterir gibi düşünüyorum. Rock’ta nasıl Ankara biraz daha underground sayılırsa rap’te de sanki İzmir öyle gibi ve sen de İzmir’lisin. Bir kıyaslama yapacak olursan nerenin rap’i bu kültürü daha sağlam yaşatıyor?
Benim için tabii ki İzmir. Sonuçta ben burada öğrendim ama sonuçta her rap sanatçısı kendi şehrinin temsilcisidir.
Daha önceki jenerasyonlara baktığımızda (bunu her müzik tarzı için söylüyorum) birbirine rakip olacak kadar başarılı sanatçıların bir arada müzikler yapmasına çok nadir rastlardık. Ama mesela yeni jenerasyonda özellikle rap müzisyenlerinde bu tarz iş birlikleri çok fazla. Sen de bunu çok fazla yaptın. Bunu neye bağlıyorsun? Mesela rap’in sokaktan gelen bir müzik olmasıyla alakalı bir dayanışma hissi olabilir mi?
Ben bu durumu üretimin artmasına bağlıyorum. Eskisine göre üretim çok daha fazla oldu. Bu durum, hem rap piyasasının büyümesine hem de büyüyen bu piyasanın içinde sanatçıların birbirleriyle dayanışmasına sebep oldu.
İş birlikleri olduğu kadar rapçiler arasında geçmişten bugüne büyük polemiklere de rastlıyoruz. Peki sen bu polemiklerin neresindesin? Müziğinle birilerine sataşmak mı yoksa bir dönüşümün parçası olup, insanlara ses olmak mı senin tercihin?
O polemiklerin hiçbirinde değilim. Kendi çizgimde devam etmeyi tercih ediyorum. En önemlisinin bu olduğunu düşünüyorum.
Biraz da dinleme oranlarına değinmek istiyorum. İki jenerasyonun arasında bir rapçisin yani demek istediğim şarkılarını fiziksel olarak bir yerlere kopyaladığın bir dönemi de yaşadın, şimdiyse dijital platformlarda müziklerini yayınlıyorsun. Peki sence dinleyicilere daha etkili ulaşmanın yolu hangisi?
Dönemine göre her ikisi de etkiliydi. Şu an içinse tabii ki dijital ortamlar daha iyi bir tercih oldu.
“Öz dinleyici ile kurulan bağ başka bir tat…”
Ben bunu çok yüksek dinleyicili isimlere hep soruyorum çünkü merak ediyorum: Senin Spotify’da 2 milyona yaklaşmış bir dinleme oranın var. Müziğinde de ince elediğini biliyorum peki senin için çok dinleyici mi yoksa “ne dediğini gerçekten özümseyen” öz dinleyici mi makbul?
Bir müzisyen için kemik kitlenin yeri her zaman ayrıdır. Öz dinleyici ile kurulan bağ başka bir tat.
Yakın zamanda yeni single’lar veya iş birlikleri duyacak mıyız yoksa tüm odağını gelecek olan “Paradigma” albümüne mi çevirdin? Albümün çıkışı için çok bekleyecek mi dinleyicilerin?
Albüm şarkıları hazır, çıkış tarihini belirlemeye çalışıyoruz. Çok zaman geçmeden yayınlamak istiyoruz. Podcast’ler devam edecek. Turne planım da var bir yandan. Baba olma konusunda geliştirmem gereken noktalar var.
Röportajı bitirirken dinleyicilerine ve dergy.com okurlarına yollamak istediğin mesajları da dinlemek isteriz.
Tüm okurlara selamlarımı iletiyorum. Kendinize çok iyi davranın.