Baturalp: “Hepimiz kadar farklıyım, o yüzden yüksekten uçmaya gerek yok!”

2025’e yeni single’ı ‘Plüton’un Hüznü’ ile merhaba diyen genç müzisyen Baturalp ile müziğini ve müzikal hikayesini konuştuk.

Baturalp, merhaba! Sohbetimize başlarken seni biraz tanıyalım diyorum. Müziğe olan ilgin ne zaman başladı ve ilk adımını nasıl attın? Bu yolculukta seni en çok motive eden şey nelerdi?

Öncelikle merhaba Batıkan ve Dergy ailesi 🙂 Açıkçası halamın üniversite dönemlerinden kalan kaset ve CD’leri kurcalamam ile başladı diyebilirim daha sonrasında ise ilgimi çeşitli metal grupları çekti ve müzik yapmak istediğimi düşünerek bu yolculuğa başladım, açıkçası beni motive eden tek şey “şu dünyada bir şekilde zaman geçiriyoruz bari güzel şeyler yapalım” gibi bir düşünceydi, elimden geldiğince yapmaya çalışıyorum, şimdilik.

Kendi müziğini tanımlamak istesen hangi kelimeleri kullanırdın? Seni diğer genç müzisyenlerden ayıran en belirgin özellik ya da özellikler sence ne?

Çok acayip bir farkımın olduğunu düşünmüyorum. Hepimiz kadar farklıyım diyelim, yani orijinal olmadığımın, olamayacağımın ve olamayacağımızın çok farkındayım, o yüzden yüksekten uçmaya gerek yok sanki, bir şeyler tıngırdatıyorum o kadar. Tek farkım gerçekten bu olabilir, en azından tıngırdatabiliyorum.

Yeni teklin ‘Plüton’un Hüznü’ oldukça dikkat çeken bir isim. Bu şarkıyı yazarken seni etkileyen duygular veya olaylar nelerdi? Şarkının ruh halini nasıl tanımlarsın?

Bir gün bir film çekeceğim (böyle bir hayalim var) o zaman anlatmayı çok istiyorum ama şimdilik: “Ne kadar çirkindir Plüton! Söylenene göre uzaktır ama bilmem ki aslında var mıdır? Fark eder aslında, umarım olmaz ve ölmez yanımda, satılıktır, dönektir, aşk hiç değildir! Plüton aslında bir nevi ruhuma yapılan bir penetrasyon, soyun! Bu bir penetrasyon!” Bu şarkıda tam olarak bunu anlatmak istedim siz anlamayın diye, çünkü ben de anlamadım.

Şarkıda Plüton’dan bahsediyorsun ve bu metaforlarla dolu bir anlatım gibi görünüyor.  Uzayla, astronomiyle aran iyi mi yoksa anlık çıkan bir şey miydi bu? Dinleyiciye vermek istediğin belirli bir mesaj var mı, yoksa herkesin kendi anlamını bulmasını mı istiyorsun?

Kesinlikle dediğin gibi bu bir metafor aslında. Yoksa Plüton gerçekten hiç umurumda değil ve ilk okuduğum bölüm astronomi ve uzay bilimleriydi ama bu şarkıyla onun bir alakası yok tabii 🙂 Açıkçası insanların kendince bir anlam çıkarması daha çok hoşuma gidiyor, bazı söylediğim şeylerin aslında ne anlama geldiğini söylemesem daha güzel sanki, en azından daha güvenli.

“Her notaya hakim olmak çok önemli bir şey benim için…”

Şarkılarının söz ve müziklerini kendin yapmayı seviyorsun. Yaratım sürecinde ilhamını daha çok günlük hayattan mı, hayal gücünden mi alıyorsun? Bu süreçte seni neler besler?

Çok dinlerim, izlerim ve gözlemlerim. Bunlar cidden çok besliyor ayrıca yazdığım şarkıda her notaya hakim olmak çok önemli bir şey benim için, bir şeylerin karakteristik olmasının yolu da buradan geçiyor gibi geliyor bana.

Sence bir şarkının “başarılı” olması için en önemli kriter ne? Dinleyiciyi şaşırtmak mı, duygusal bir bağ kurmak mı, yoksa başka bir şey mi?

Keşke bilebilsem 🙂 Ama açıkçası insanların artık şaşırdığını düşünmüyorum, genel olarak trend bağımlılığı var insanlarda ve trend olan neyse onu tüketmek hoşlarına gidiyor; bir topluluğun içinde olmak ve kümelenmek daha mantıklı geliyor sanırım, boka konan sinekler gibiyiz.

Dinleyicilerin şarkı sözlerini kendi hayatlarına uyarlayabildiği şarkılar genelde daha çok tutar, sektörün kaçınılmaz kurallarındandır 🙂 Şarkılarında böyle bir etki yaratmayı hedefliyor musun?

Hedef gibi değil de ister istemez oraya çıkıyor sanki, yazdığım her şeyi yaşadığım şeylerden yola çıkarak yazdım o nedenle bu duyguları illa başka insanlar da yaşıyordur diye düşünüyorum, eğer ortak bir şeyler bulup duygularımızı paylaşabiliyorsak ne mutlu 🙂

“Ne kadar pound, o kadar sound…”

Genç bir sanatçı olarak müzik sektöründe kendini ifade ederken karşılaştığın en büyük zorluk ne oldu? Bunu aşmak için nasıl bir yol izledin?

Kendimi ifade etmekle ilgili bir zorluk yaşamadım açıkçası ama şunu öğrendiğimde gerçekten içim burulmuştu: “Ne kadar pound o kadar sound”

Müziğin, bugüne kadar seni hiç beklemediğin bir yere götürdü mü? Sana ilginç veya unutulmaz bir deneyim yaşattı mı?

Evet tabii ki! Özellikle hiç bilmediğim yerlerde çalmaya gittiğimde bir sürü insanla tanışmak ve yeni deneyimler elde edip oraya dair inanılmaz şeyler öğrenmek sanırım bu işin en güzel yanı, hatta geçen gün başıma çok tatlı bir olay geldi: Konserden sonra hiç tanımadığım birinden bir mesaj aldım, yeni doğum yapmış ve bebeğe benim adımı koymuş, çok mutlu olmuştum gerçekten!

‘Plüton’un Hüznü’ne ek olarak, 2025’te yayınlamayı planladığın başka bir proje ya da iş birliği var mı? Müziğini farklı türlerle harmanlamayı düşünüyor musun?

Eğer bir aksilik olmazsa (ufo istilası, meteor çarpması vb.) albüm yayınlayacağım, buna ek olarak belki akustik bir şeyler de olabilir.