Yeni şarkısı “İstila”yı yayınlayan, rap dünyasının en yetenekli kalemlerinden Des Dergy sayfalarına konuk oldu.
Sebla KOÇAN / [email protected]
Müzisyen bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Des, 34 yaşında. Underground olarak pek çok şarkı kaydetti ve bir beatmaker olduğu için pek çok sanatçıyla da birlikte çalıştı. Son şarkısı “İstila” için sohbet etmeye karar verdik ama aklımızda bir yandan, 10 yıl aradan sonra yeniden bir albüm yayınlayan Merdiven Crew de vardı elbette… Des, 2007 yılında Chiko soundtrack albümünde olan “Sihirli Bir Değnek” şarkısı için Ceza ile çalıştı. 2009 yılında Adanalı dizisi için “Burası İstanbul” ve “Saldır” isminde iki şarkı yaptı. 2010 yılında Merdiven Crew’la birlikte Apache Squad Sunar: Merdiven isimli ilk yasal toplama albümlerini yaptı. Des’le konservatuvar yıllarında başına gelenlerden Kadıköy’de Merdiven’in kurulduğu ilk günlere, müziği neden bıraktığından bundan sonraki yeni projelerine uzanan bir sohbette buluştuk.
1997-2002 yılları arasında İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı Piano-Solfej-Üflemeli Saz bölümünde müzik eğitimi aldınız. Genelde sokaklardan beslenen, bir alt-kültür olarak tanımlanan rap müziği yapmayı seçtiniz. Neden? Rap müzik sizin için nasıl bir anlam içeriyor?
Aslında üflemeli saz istemiyordum yani öyle bir niyetim yoktu. Vurmalı sazlar bölümünü düşünüyordum çünkü o bölüme yatkındım. Fakat kontenjan dolu olduğu için hiç unutmuyorum bölüm başkanı bir hanım vardı -kendisinin başı göğe ermiştir çünkü benim adıma kötü bir karar verdi nasıl derseniz- “French Horn bölümü kontenjanı boş senden kornocu olur” dedi -pornocu olur deseydi daha iyiydi! :)- oraya vereceğiz seni” dedi, “Mecbur kabul etmek zorundasın.” Enstrüman yüzünden çok sıkıntı çektim doğru, düzgün hoca bulamadım, ders olmuyordu, enstrüman bulamadım, maddi sıkıntılar da vardı alamadık. Diğer bütün derslerim çok iyiydi sadece enstrüman yüzünden kaldım ve atıldım. Genelde bu tarz yerlerde torpiliniz yoksa enstrüman sınavlarından geçemezsiniz, her gün 5 – 6 saat çalışsanız dahi… Hoca bulamadığım ders boşluklarında Kadıköy’de takılmaya başladım, Merdiven de böyle doğdu aslında. Bu tarz sıkıntılarımı da sokaklarda Freestyle yaparak atıyor kendim oluyor özgür hissediyordum. Yaşadığım haksızlıkları anca bu şekilde üstümden atıyordum çünkü başka bir müzik tarzıyla bunlardan bahsedemezsiniz, mesela pop müzik yaparak bu sorunları anlatamazsınız. İşte benim için anlamı budur kendin ve özgür olabilmek.
Konservatuvarlı bir müzisyen olarak aslında pek çok müzik türüne aşina olmalısınız. Okul size neler kattı, nasıl bir deneyim oldu? Rap dışında en çok icrasını sevdiğiniz müzik türü hangisi oldu?
Okul, müzik anlamında bana çok şey kattı. Notaları, armoniyi, solfeji öğrendim kısacası işin mutfağını öğrendim ve halen öğrendiklerimi kullanıyorum o yüzden güzel bir deneyim oldu. Özellikle de müzik teorisi. Çok iyi müzisyen arkadaşlar edindim. Şu an piyasanın içindeler, halen görüşürüz iyi yerlerdeler.
Pek çok müzik türü dinliyorum normal olarak illa bir şeyde takılı kalmamak lazım ilhamın nerede ne zaman geleceği belli olmadığından, çünkü müzik yapmak yap-boz gibidir her yerden bir parça alır birleştirir, kendiniz bir şeyler katar ve ortaya size ait bir şey çıkarırsınız ve bu konuda da özgürsünüzdür.
Rap dışında techno müzik seviyorum spor yaparken baya bi’ tempo katıyor :).
“İNSANIN İÇİNDEKİ TUTKU PARLAMAYI BEKLEYEN BİR ATEŞ GİBİ”
Konservatuvar öncesinde çocukluğunuz nasıl geçti? Nasıl bir çevrede büyüdünüz, aileniz evde neler dinlerdi? Müzik zevkiniz ve ilginiz nasıl şekillendi? Yaşadığınız yer müziğe bakış açınızı dönüştürdü mü?
Hiperaktif birisi olduğum için sürekli başıma bir şeyler gelirdi 🙂 İçerenköy’de büyüdüm, o dönemler burası gerçekten sıkıntılı bir mahalleydi kavgası olayı bitmezdi. Sonra geliştikçe eski halinden hiç bir eser kalmadı. Babam müzisyen olduğu için genelde onun sevdiği şeyleri dinlerdik evde. Eski tarz hit müzikler, dönem müzikleri chill tarzda. Müzik zevkim yaşadıklarımla şekillendi ve tabii ki de yaşadığım yerin de pek etkisi oldu, çünkü sıkıntılı dönemlerin ilhamı büyük olur.
Dört yıl boyunca 7Tepe Eagles takımında Amerikan futbolu oynadığınızı biliyoruz. Devam ediyor musunuz Amerikan futboluna? Bu merak nereden gelmişti?
17 yaşından 21 yaşına kadar oynadım. Abim sayesindedir, o oynuyordu çünkü benim de küçüklüğümden beri merakımdır aslında sert bir spor olduğu için. Onun vasıtasıyla da oyuncu olarak girdim o üniversitede okumamama rağmen 🙂
Devam etmiyorum çünkü oynadığım dönemlerde revaçta olan bir spor değildi, bir de sakatlıklar çok ciddi oluyordu. Abimin 2 omuzu da çıktı mesela. O bıraktı, sonra ben de artık “Boşuna sakatlanıp da hayatımı mahvedemem” deyip bıraktım.
2000’de Kadıköy’deki en köklü underground rap oluşumlarından Merdiven Crew’a girdiniz. Ve Merdiven geçen sene uzun bir aradan sonraki ilk albümü King School’u yayınladı. Merdiven’in bir parçası olmak nasıl bir duygu? Size neler kattı?
Aslında kurucularından diyebiliriz. O dönemlerde rap dinleyen ya da takılan birilerini bulmak epey zordu. Bol pantolon giyip, rap dinleyen kişilerle arkadaşlık kurup, “Gelip neden bizle takılmıyorsun” diyorduk. Her şey Kadıköy’deki harabe bir apartmanın önündeki üç basamaklı yerde başladı ve takılan kişi sayısı çoğaldıkça bilinirlik artmaya başladı. Sonra Kadıköy Acil kuruldu ve orayla birleşip devam ettik. Sayısız konser, sayısız etkinlikler düzenledik kocaman bir oluşum olduk.
Bana çok şey kattı çünkü gerçekten kendim gibi hissettiğim bir yerdi Merdiven. Aynı müzikleri dinlediğim ve yaptığım arkadaşlarım resmen bir bütün olmuştuk. Bu kültürün Türkiye’de gelişmesi ve sesimizi duyurabilmek için çok çaba sarf ettik, çok kavgalar verdik. Merdiven’in bir parçası olmak çok güzel ve çok özel bir duygu. Çünkü Merdiven bir çok kişinin bildiği, Rap’in en eski oluşumlarından biri… Ve bunu da insanlardan duymak, karşılığını görmek çok güzel. 10 sene sonra toplanıp neden tekrar bir albüm yapmıyoruz dedik tam zamanıydı. Bunun öncüsüde gruptan Firar’dı tekrar bir albüm yapmamız için öncü oldu.
2012 yılında müziğe ara verdiğinizi biliyoruz, neden ara verdiniz? Bıraktınız mı, başka işler mi yaptınız?
Girdiğim işler nedeniyle pek zamanım olmuyordu. Reklam ajanslarının çalışma şartlarını bilirsiniz, bazen gece gündüz çalışmak zorunda kalırsınız. Bir de yaptığınız müziğin yani tarzın pek karşılığı da yoktu açıkçası, biraz soğudum yavaş yavaş da yapmamaya başladım. Fakat insanın içindeki tutku orada bi yerlerdedir, sönmeyen bir ateş gibi parlamayı bekler. Bir de çevremdeki insanlar çok baskı yaptı “Sen bu işi güzel yapıyordun tekrar yapsana neden yapmıyorsun” diye, o şekilde tekrar dönmeye karar verdim. Fena da olmadı hani, özlemişim 🙂
İlk solo albümünüz 2019’da yayınlandı. 2020’de Merdiven’in albümü derken, 2021 için planlarınız nedir? Yeni bir solo albüm kaydetme niyetiniz var mı, Merdiven’le işler devam edecek mi?
Sayedar ile bir EP yapıyoruz 5 ya da 6 şarkıdan oluşacak, güzel isimlerle de düetler olacak. Onun dışında Kurşun ile bir single hazırladık yakın bir zamanda onu piyasaya süreceğiz. İlham geldiği zamanlarda da single yapıyorum çünkü albüm baya bir uğraştırıyor baya bir zaman alıyor. Sürekli dünya değiştiği için de yakalamak zor oluyor, o nedenle bir süre single olarak devam edeceğim. Merdiven’le ise şu an için bir planımız yok ama ilerde neden olmasın…
Des mahlasının anlamı nedir, gerçek adınız nedir? Bu mahlasın sizin için anlamı nedir, size “Desparator” diye hitap eden dinleyicilerinizi duyunca neler hissediyorsunuz?
Gerçek adım Temuçin, önceden Despo’yu kullanıyordum Despot’tan gelme ama despot biri olmadığım için t’yi tıraşladım. Okunuşu da güzeldi ama biliyorsunuz ki insanlar isimleri kısaltmayı severler herkes de “Des” diye seslenince bunda karar kıldım güzel de oldu… Kısa ve öz oldu. “Desparator” değilde “Despasito” diyorlar genelde eğlenceli kişiliğimden dolayı 🙂
KISA KISA
- Rap kültüründe bana ilham veren MC DMX. Kendisine rahmet diliyorum yeni vefat etti.
- Rap diye bir şey olmasaydı şu an yapacağım meslek kendi mesleğim olan art direktörlük, (3d, Vfx, Grafik) olurdu.
- Son dönemde takılı kaldığım albüm Pop Smoke’un Shoot For The Stars Aim For The Moon albümü.
- Diskografimde benim için en özel olan şarkı “İyi Ama”. Çünkü Türkiye’de pek duymadığımız bi tarz.
- Rap yaparken beni en çok zorlayan şey söz yazmak.
- Müzik yapmanın beni en çok özgürleştiren yanı yaparken içinde kaybolmak.
- En unutamadığım sahne deneyimim şöyle bir şeydi: Ceza 10.yıl gecesi’nde 5 bin kişi önünde sahne almak.
