Ülkemizi daha önce defalarca ziyaret eden ve hatırı sayılır bir dinleyici kitlesine sahip olan Editors, 3 Eylül’de Nilüfer Müzik Festivali‘nde sahne almaya hazırlanıyor! İlk olarak 2006’da, yani bundan 16 sene sene önce Rock’n Coke’ta izlediğim Editors’ın davulcusu Ed Ley konser öncesi sorularımızı cevapladı. Yeni albüm heyecanı da doruktayken buyrun sizi röportaja alalım.
İpek ATCAN / [email protected]
Yedinci albümünüz “EBM”i duyurdunuz. Son albümden bu yana 4 sene geçti. Bizi neler bekliyor? Birkaç tüyo alabilir miyiz?
Bol tempolu, rock’n’roll gücü ve duygusuyla yüksek, endüstriyel tınılı dans şarkıları olacak. Tam bir bomba geliyor!
Gelecek albümden ilk olarak ‘Heart Attack’i ardından da ‘Karma Climb’ı çıkardınız ‘Karma Climb’ için, “Bu, genel olarak dünyadan değil, aynı zamanda insanların sizin hakkınızda ne düşündüklerinden de hedonist bir kaçışla ilgilidir.” şeklinde bir demecinizi okumuştum. Şarkıdan biraz daha bahsedebilir miyiz? Ve bu ilk iki tekliye aldığınız yorumlar nasıldı?
Pandemi zamanları hepimize bir izolasyon ve yalnızlık hissi verdi, çoğumuz dışarı çıkıp kendimizi bırakmak ve dağıtmak istedik. ‘Karma Climb’, insanların bir dans pistinde bir araya gelmeleri ve salıvermelerini, daha önce hiç tanışmadığınız ve bir daha asla karşılaşmayacağınız insanlarla o anda bağlantı kurmayı anlatıyor. Bu yaz yeni şarkıları konser ve festivallerde çalmak tam bir keyifti ve dineyicilerin reaksiyonları çok iyi hissettirdi.
Genelde DJ’lerle remix’ler için çalışıyorsunuz. Örneğin ‘Karma Climb’ için Jennifer Cardini ve Damon Jee ile çalıştınız. Hemen hemen bütün şarkılarınızın remix’i var. Nedir bunun sebebi?
Müziğimizi farklı atmosferlere sokmayı, başka bir sanatçının müziğimizi kendi tarzında yorumlamasını, müziğimizle oynamasını ve grubumuzun adını farklı kitlelere duyurmayı seviyoruz. Her şey müziğimizden haberdar olmayan insanların onu keşfetmesine izin vermekle ilgili.
Grup olmanın en zor tarafı ne? 20 yıllık süreçte değişiklikler oldu sizde de ama 20 yıl için hiçbir şey değil tabii 🙂
Diğer pek çok işte olduğu gibi zor kısım, aile hayatı ile tur hayatını dengelemek. Grubumuza çok zaman ayırıyoruz ve bunun çoğu evden uzakta, yolda olmak zorunda. Bu yüzden bazen sevdiklerimizle ilgili önemli olayları ve anları kaçırdığımız için zor olabiliyor.
Yayınlanalı çok uzun yıllar olmasına rağmen hala en sevdiğim şarkılardan biri ‘Papillion’. Bir röportajda “In This Light and On This Evening” albümünün “Bladerunner” ve “Terminator” gibi bilim kurgu klasiklerinden etkilendiğini söylediniz. Peki ya ‘Papillon’?
Tüm bu kayıtta, daha klasik rock enstrümanlarından endüstriyel synth’lere ve davul makinelerine kadar tarzımızda gerçek bir değişiklik oldu. ‘Papillon’ bu sürecin büyük ve önemli bir şarkısıydı ve mekanik bir müzik tarzına bir sürü melodi ve ruh yüklememize izin verdi.
Pandemiden sonra diğer gruplar gibi büyük bir turneye çıktınız. Yeniden yollarda olmak nasıl bir duygu?
Herkesin, “Kesinlikle inanılmaz!” diyeceğine eminim. Bir ara bir daha olmayacağını düşündüğümüz bir zaman vardı. Bizi grup olarak devam etmeye iten şeyi yapabildiğimiz için çok mutluyuz. Sahneden gelen enerjinin kıyaslanamaz olduğunu hissediyoruz.
Pandemiden sonraki ilk konser nasıldı?
Yorucu! Biraz gerçeküstü ama aynı zamanda çok duygusal.
Biraz da “hızlı cevap soruları”. İlk aldığın albüm?
Spin Doctors’dan “Turn It Upside Down”
Bir hayranınla ilk tanışman?
İlk seferi hatırlayamıyorum, ama geçen gün biri bana yüzme havuzunda “merhaba!” dedi ve yeni kayıtları ne kadar çok beklediğini söyledi!
Türkiye’ye ilk gelişin?
Sanırım Rock in Coke Festivali’ydi. Sanırım 15 sene kadar önceydi.
ilk kez Türk yemeği yediğin an?
Hiç hatırlamıyorum! Tabii ki çok yaşlıyım! Ama gelecek hafta yapacağımız gezide yiyeceğimiz harika yiyecekler için sabırsızlanıyorum.