Thom Yorke ile buluşma benim “wishful thinking” başlığım oldu. Neden olmasın ki diye düşünerek attım bu başlığı çünkü bir gün olabilir. Nitekim en çok izlemek istediğim gruplar/isimler arasında kalan son kişi…
İpek ATCAN / [email protected]
2019’da attığım bir tweet’te en çok görmek istediğim gruplar için Coldplay ve Radiohead demişim. Bu sene itibarıyla Coldplay‘in yanına bir tik atmışken, Radiohead için vızıldanmaya başlayabilirim diye düşünüyorum. Radiohead‘e hiç yaklaşamadım, yurt dışında denk getiremedim ama Thom Yorke‘a en çok yaklaştığım an bu sene gerçekleşen Primavera oldu. İlk değil de ikinci hafta sonuna bilet alsaydım -bir Radiohead olmasa da- The Smile izleyebilecektim. Hayır, yetmezmiş gibi bir de bir daha konser veremeyeceklerini açıkladılar iyi mi? Neyse moral bozmak yok, hatta iç açmak var. Gelin Radiohead‘in en sevilen 6 parçasına bakalım. Bir de unutmadan Thom Yorke’un 54. yaşını da kutlayalım tabii 🙂
Paranoid Android (1997)
Grubun üçüncü albümü “OK Computer”da yer alan bu şarkı, üzerinden geçen 25 seneye rağmen eskimeyen. Eskimediği gibi daha da kemikleşen bir şarkı. Benim için Radiohead aşkının 1998’de (10 yaşımdayken!) başladığını düşünecek olursak ben ve benim gibi birçok insan için bu şarkının önemini anlarsınız 🙂 Klibini de baştan sona izlemenizi tavsiye ederim. son derece psikedelik bir klip.
Fake Plastic Trees (1995)
İkinci albümleri “The Bends” de yer alan bu şarkı bir gece ansızın çıkıveriyor. Thom Yorke bu şarkı için, “Aslında şaka olmayan bir şakanın ürünü, çok yalnız, sarhoş bir akşamımda bir çeşit çöküş yaşadığım bir andan.” diyor.
Exit Music (For A Film) (1997)
Baz Luhman‘ın yönettiği “Romeo + Juliet” filmi için Luhman, Radiohead‘den bir şarkı yapmasını ve bunun filmin son 30 dk’sı için olmasını. istiyor. Bu şarkı da böylece ortaya çıkıyor. Ancak sonra grubun isteği ile soundtrack albümünden çıkarılıyor. Ama bu şarkı, Radiohead için “OK Computer” albümünün başlangıcı oluyor. Benim de pek sevdiğim şarkılardan biridir. Net bir şekilde insanın kalbine dokunuyor.
Karma Police (1997)
Yine 1997 yapımı “OK Computer”da yer alan bir şarkı. Ben bu albüme taktım mı ne? 🙂 Şarkının ismi de bir espri ile çıkıyor. Eğer gruptan biri kötü bir şey yaparsa hemen Karma (!) polisi çağırıyorlar.
High and Dry (1995)
Adeta bir ileri bir geri gittiğim bu yazıda şimdi yine 1995 yılına, “The Bends” albümüne dönüyorum. Ama aslında bu şarkı Radiohead‘in ilk albümü “Pablo Honey” için yapılıyor. Ancak ardından remaster edilip “The Bends”e koyuluyor.
Creep (1993)
Ve son olarak en geriye gidiyorum ve ilk albümleri “Pablo Honey”den ‘Creep’ ile yazımı bitiyorum. Spotify’da 1 milyar dinlenen -evet milyar!-, YouTube’da 715 milyon izlemesi olan muazzam bir şarkı. ‘The Air That I Breath’ ile çok benzer ve bu sebeple şarkının yazarları Almond Hammond ve Mike Hazlewood gruba dava açıyor. Şarkının co-writer’ı (ortak yazar) olarak isimleri geçiyor ve hala bu şarkı üzerinden belli bir yüzdede telif kazanıyorlar. Sonra Lana Del Rey de ‘Get Free’ şarkısında Radiohead‘in ‘Creep’inden bir bölüm çalıyor ama o başka bir yazının konusu. Hadi Radiohead, kendine iyi bak. Elbet bir gün buluşacağız!